SINIŠA MIHAJLOVIĆ - IME KOJE ZAUVEK STOJI ZAPISANO U ISTORIJI VOJVODINE

Prošle su tri godine od kada je Siniša Mihajlović preminuo, ali vreme nije umanjilo značaj koji je imao za Vojvodinu, niti je izbrisalo trag koji je ostavio u Novom Sadu. Jedan od najvećih srpskih fudbalera svoje generacije, član druge šampionske ekipe „stare dame“, izgubio je bitku sa akutnom leukemijom 16. decembra 2022. godine, posle dugog i izuzetno teškog perioda borbe koji je započeo još 2019. godine.

Mihajlović je i tokom bolesti pokazao karakter po kom je bio prepoznatljiv tokom cele karijere. Nakon što se uspešno vratio fudbalu i ponovo seo na klupu Bolonje, činilo se da je još jednom nadjačao okolnosti. Ipak, bolest se vratila, a fudbalski svet ostao je bez ličnosti koja je simbolizovala beskompromisnost, autoritet i profesionalizam.

Foto: Tanjug/AP

Njegova priča sa Vojvodinom počela je u leto 1988. godine, u trenutku kada se klub nalazio na velikoj prekretnici. Odlazak trenera Ivice Brzića i više standardnih prvotimaca naterao je rukovodstvo da povuče hrabar potez i okrene se mladim igračima. Među njima je bio i Mihajlović, tada mladi fudbaler iz Borova, koji je zajedno sa Miroslavom Tanjgom stigao u Novi Sad i vrlo brzo postao deo nove klupske okosnice.

Dolaskom Ljupka Petrovića na klupu, mladi tim dobio je jasnu strukturu i poverenje. Iako su očekivanja spolja bila skromna, unutar svlačionice postojala je snažna vera u sopstveni kvalitet. Mihajlović je od samog početka dobio važnu ulogu, a njegov levonogi šut, energija i takmičarski duh činili su ga jednim od najprepoznatljivijih igrača tog sastava.

Sezona 1988/89 završena je istorijskim uspehom: Vojvodina je osvojila drugu titulu šampiona države, koja je ujedno ostala i poslednja do danas. Mihajlović je u tom pohodu bio jedan od ključnih fudbalera, a u crveno-belom dresu ukupno je odigrao 90 zvaničnih utakmica i postigao 19 golova, što je za igrača njegove pozicije predstavljalo izuzetan učinak.

Foto: FK Vojvodina

Posebno mesto u toj priči zauzima i dugogodišnje prijateljstvo sa Miroslavom Tanjgom, današnjim trenerom Vojvodine. Njihov odnos, izgrađen još u igračkim danima, prevazilazio je granice sporta i ostao trajna veza, što je Tanjga često isticao i u kasnijim godinama.

Nakon odlaska iz Vojvodine, Mihajlović je ostvario impresivnu međunarodnu karijeru. Igrao je za Crvenu zvezdu, Romu, Sampdoriju, Lacio i Inter, sa kojima je osvajao nacionalne titule i evropske trofeje. Kao trener, vodio je Kataniju, Fiorentinu, Sampdoriju, Milan, Torino i Bolonju, dok je u periodu od 2012. do 2013. godine bio i selektor reprezentacije Srbije.

Koliko su mu Vojvodina i Novi Sad značili, pokazao je i izborom mesta za oproštajni meč. Na „Karađorđu“ je 2007. godine odigrana utakmica koja je okupila brojne fudbalske zvezde svetskog formata i još jednom potvrdila poštovanje koje je Mihajlović uživao širom fudbalske Evrope.

Siniša Mihajlović ostaje upamćen kao šampion, lider i ličnost snažnog karaktera. Za Vojvodinu, on nije samo deo istorije, već trajna vrednost i simbol jedne epohe u kojoj je klub dosegao svoje najveće domete.

BONUS VIDEO 

Vaš komentar je uspešno snimljen i biće vidljiv nakon verifikacije administratora portala.